واژه هاي بيهوده و ناقص
در انعكاس آينه هاي بي اعتنا
در سايه سار درختان بي عبور
سنگيني سيه گفتار من
را ادراك نيست
حرف از نسل كلافه واژه هاي بي صدا
جملات دردآميز نافذ در اذهان
نسل سكوت در اوج عدم توازن
نسل گريه هاي شبانه در اتاقكي تاريك و بي هوا
وامانده در روياهاي غبارآلود
محبوس در قافيه هاي شعر خاطرات آخرين لبخند
نسل باران هاي اسيدي
فرياد هاي زنگ زده
عشق هاي خيالي
كودكان جنگ زده
نسل توهم و دودهاي غليظ بي محابا
هشيش و ماري
شيشه و سرنگ و اشك خدا
نسل سوخته
نسل من
نسل بي اعتنا به گذر زمان
پيش رو سايه ي مرگ
پشت سر آه و درد
قرباني يك اشتباه
بازيچه ي دست هوتيان ملول
تسليم خواست فاجران كور مغز
پيچيده در كهنه اي كه به هرجا رود
نسل من
در دلش مرده آسودن
از ياد برده شاد بودن
سر بايد كشيد جام جان تازه
خون تازه به رگها بايد ريخت
برآنم كه در آخر اميدي دهم
واهي است
هر واژه كه آيد به قلم
واژه نمي خواهم
سكوت
تنهايي
قفس
افكار ناهنجار
انس گرفته ام ديگر...
ك . ك